به گزارش کندو نیوز، پرویز پرستویی با انتشار ویدئویی از شقایق دلشاد که در سریال شهرزاد نقش پرستار بیمارستان را بازی می‌کرد، سر درد دلش باز شد و از حال‌وروز عجیب‌وغریب سینما و هنر ایران نوشت.
«بازیگر نقش پرستار تیمارستان در سریال شهرزاد به همراه بادیگاردهایش!» میگه ما زیاد بیرون نمیریم.
وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی.
جشنواره‌های ایرانی و بین‌المللی ایرانی.
صاحبین مراسم‌های رنگ‌ووارنگ.
فرش قرمز پهن کن ها.
صاحبین برندهای رنگ‌ووارنگ.
تو رو به هرکسی که اعتقاددارید، یه تجدیدنظری تو خودتون بکنید.
یه نگاه به عکس‌های جورواجوری که تو مراسم‌ها گرفته میشه که محل معرفی برندها شده بکنید.
یه نگاه به میهمانانتون بکنید.
یه دختر جوان که یه سریال مناسبتی بازی کرده، چپ و راست، رو این فرش قرمزهاتونه و عکس میگیره، بعضی از رسانه‌های زرد هم که ماشاالله، برای عکس‌ها اسم می‌گذارند، فلانی بالباس راحتی ... بالباس مشکی ... بالباس بلند ... با لباس کوتاه ... با نگاه غمگین ... بالباس شاد و رنگی ... فلانی خیره به افق...
اینا کی اند؟
به کجا داریم میریم؟
گلایه های پرویز پرستویی به بهانه افاده های شقایق دلشاد
کارگردان‌های ارزشیمون که باهم کورس گذاشتند.
جنگ، جنگِ رقابت، در فروشِ فیلم‌هاست و پیشی گرفتن از هم.
عزیزان، بزرگان، منو ببخشید.
پل‌دختر زیرآب
گلستان زیرآب
خوزستان زیرآب
مردم زمین هاشونم گم کردن چه برسه به خونه هاشون.
مردمی که خانه و کاشانه داشتند و سفرهای رنگین، الآن جیره ظرف یه بار مصرف غذا و پوشاک و...میاد تو چادرهاشون.
ماها چی میگیم؟
به کجا چنین شتابان؟
خانه سینما حدود ۵۰۰۰ عضو داره که اگه همه چی بر وفق مراد باشه شاید ۲۰۰۰ نفر سر کار باشند و بقیه غم نان دارند و شرمنده زن و بچه هاشون؛ اونوقت ما جشنواره بین‌المللی راه می‌اندازیم با بودجه ...و بعد تو مصاحبه‌ها هم میگیم این یه جشنواره دورهمی و خانوادگیه! میهمان خارجی دعوت می‌کنیم که اسم فیلمسازان بین‌المللی مون و در مصاحبه یادش نمیاد!
بهتر نیست این بودجه‌ها رو به‌جای جشنواره‌های مختلف برگزار کردن، صرف هنرمندان آبروداری که یه عمر تو این حرفه کار کردن بکنیم.
راستی آقای بیضایی کجاست؟
راستی حال آقای تقوایی چطوره؟
آقای کشاورز خوبند؟
از فرامرز صدیقی چه خبر؟
از کارگر فنی که یک عمر تو سینما کارکرده و به نون شب اش محتاجه چه خبر؟
موقع تشییع جنازه هم که همه مون گرفتاریم!
و هزاران حرف ناگفته!
حالا هرچی دلتون می‌خوفد به بنده فحش بدید و ناسزا بگید!
یه سال‌هایی می‌گفتند هنرمندان همیشه یه گام جلوتر از مردمند.
الآن ما به گرد پای مردم هم نمی‌رسیم.
به امید روزی که همگی، همدل و یک‌صدا بیرق فرهنگ و هنر را به اهتزاز درآوریم و غمخوار هم باشیم و در کنار مردم.
خدا رو شکر که نه سوپراستارم و نه سلبریتی
تمام تلاشم خدمتگزاری برای مردم بوده و بس
امیدوارم که لیاقتش را داشته باشم.
